Alþingisrásin

Það er auðvitað óhollt að horfa á sjónvarpið of mikið eða of lengi.

En verst af öllu er að villast inná Alþingisrásina. Þá eru allir orðnir vondir og reynandi að skara eld að sinni köku. Sérstaklega þeir sem hafa völdin í það skiptið. Hinir gleyma hvað þeir gerðu í sinni valdatíð.

Eg er orðin svo gömul að ég er farin að sakna gömlu kempnanna sem voru hérna meðan ég var að alast upp. Allt nema það góða er gleymt. Og þá voru líka verkalýðsforingjar sem báru það nafna með rentu!

Ég er farin að endurtaka mig eins og biluð grammófónplata. Og finnst að ég og mínir jafnaldrar eigi að láta yngra fólki eftir sæti sín á alþingi og öðrum merkilegum stofnunum. Nei ég er ekki á Alþingi en ég á jafnöldru þar, kannski fleiri en eina. Og ég ætla að láta af öllum stjórnarsetum í vor eða næsta vor. Það fer eftir hvort ég er í "uppnámi" núna eða ekki. Ég mun ekki einu sinni taka setu í hússtjórn í mínu húseigandafélagi.

Bara óbreytt er mitt markmið. Þá á ég hægt um vik að gagnrýna hægri vinstri eins og mig lystir